የግዕዝ ምሳሌያዊ አነጋገሮች

 ❤️ብዙዎቻችን የቤት ውስጥ ሂደት ውስጥ በኅብረተሰብ ውስጥ እንዴት ጠባይ ማሳየት እንደምንችል የሰለጠንን ሲሆን ይህም የዓለምን ባህርይ የምንቀርፅበት የሽልማትና የቅጣት ሥርዓት ነው ፡፡
በዚህ የሽልማትና የቅጣት ስርዓት አማካይነት እኛ የምንጠብቀውን ካልጠበቅን እንቀጣለን እናም እያደግን ስንሄድ የውጭ ቅጣትን ለማስቀረት እራሳችንን መቅጣት የሚጀምር የውስጥ ዘዴ እንሰራለን - እና ቅጣት ብዙውን ጊዜ የሚመጣው በራስ የመቀበል ፣ በራስ የመጠራጠር ፣ በራስ የመፍረድ እና እንደ ሚያውቁት ብዙዎቻችን እራሳችንን ያለማቋረጥ በመገደብ እና በመፍረድ ነው ፡፡

💜ለሌላ ሰው ተቀባይነት እና ተቀባይነት ለማግኘት እኛ ያልሆንነውን አንድ ነገር እንመስላለን ፡፡ እኛ በአንድ ተስማሚ ላይ በመመስረት የራስን ስሜት እንፈጥራለን ፣ እናም ያንን ተስማሚ ካልሆንን ፣ እፍረት ይሰማናል ፣ የጥፋተኝነት ስሜት እና ዋጋ ቢስ እንደሆነ ይሰማናል።

❤️ እኛ መሆን አለብን ብለን የምናስበውን ምስል - የፍጽምና ምስል ፣ ከማንኛውም እንከን ሙሉ በሙሉ ነፃ የሆነ ነገር እንፈጥራለን ፡፡ ይህንን የተሳሳተ የራስ-ምስል ሕያው ሆኖ እንዲኖር እና ቁጥጥር እንዲደረግበት ጊዜውን በሙሉ የሚሰጥ ውስጣዊ ተቺን በአዕምሯችን ውስጥ እናዳብራለን።

💛 መሆን አለብን ብለን ያሰብነውን ምስል ይጠብቃል ፣ ይወቅሰናል ፣ ይፈርዳል ፣ ያንን ምስል ባጣን ቁጥር ይቀጣናል ፡፡ እሱ ምን ሊያስፈራራው እንደሚችል ሁል ጊዜ ጠንቃቃ ነው ፣ ስለሆነም እኛ ከራሳችን ተስማሚ ምስል ጋር ላለመኖር በመፍራት ተፈጥሯዊ እና ድንገተኛ እንዳንሆን ያደርገናል።

💚እኛ ግን አብዛኞቻችን ይህንን ከማንነታችን እውነተኝነት ይልቅ የምናውቀው ስለሆንን እና ከውጭ ቅጣት እንደሚጠብቀን ስለሚሰማን እኛ ምንም እንኳን እራሳችንን የምንቀጣውን ያህል ማንም ባይቀጣንም ነው ፡፡

💙በአገር ቤታችን ውጤት እንደተቀበልን እና እንደተወደድን እንዲሰማን ያደርገናል ብለን ባሰብናቸው መንገዶች ጠባይ እንዲኖረን ተደርገናል ፡፡ ፍቅርን የሚሰማው ብቸኛው መንገድ ያንን መድረስ ነው ፣ እናም ያ ችግር ነው ፣ ምክንያቱም ተስማሚው Silemeyawukuት ነው።
ይህንን ውስጣዊ ሃያሲ በውስጣችን የምገነዘብ ከሆነ እና የሚያመጣብንን ህመም ከተመለከትን እሱን መለወጥ ጀመርን - ምክንያቱም ብዙውን ጊዜ ራሱን የሳተ ፕሮግራም ነው ፡፡ ቀጣዩ እርምጃ ማመስገን ፣ ይቅር ማለት ፣ መተው እና በእውነት እራሳችን እንደሆንን መውደድ መማር ነው - በዓለም ላይ በቀላሉ የምንፈልገውን ፍቅር ለራሳችን መስጠት መጀመር ነው።
📙📘📗📕📒📔📓📙📘📗📕📒📔

 

❤️Many of us are trained how to behave in society through a process of domestication, which is a system of reward and punishment through which we model the behavior of the world.

🧡Through this system of reward and punishment, we are taught that if we don’t live up to expectations we will be punished, and as we grow, we develop an internal mechanism that begins punishing ourselves in order to avoid the external punishment—and that punishment usually comes in the form of self-rejection, self-doubt, self-judgment, and as you may well know, most of us limit and judge ourselves continuously.

💜We pretend to be something we are not for the sake of someone else’s acceptance and approval. We create a sense of self based on an ideal, and if we don’t live up to that ideal, we feel ashamed, guilty, and worthless.

❤️We create an image of what we think we are supposed to be—an image of perfection, something completely free of any flaw. We develop a voice in our heads, an inner critic that devotes all of its time to keeping this illusory self-image alive and in check.

💛It protects the image of what we think we are supposed to be, and criticizes us, judges us, and punishes us whenever we fall short of that image. It is always cautious of what may threaten it, and so it prevents us from being natural and spontaneous, for fear that we may not live up to our ideal image of self.

💚Yet, most of us prefer this illusory image over the truth of who we are because we are familiar with it, and because we feel it protects us from external punishment, even though no one punishes us nearly as much as we punish ourselves.

💙As a result of our domestication, we have been conditioned to behave in ways that we think will make us feel accepted and loved. The only way to feel love is to reach that ideal, and that’s a problem, because the ideal is an illusion.

💜If we recognize this inner critic within us, and see the pain it causes us, we have already begun to transform it—for it is often an unconscious program. The next step is to thank it, forgive it, let it go, and learn to truly love ourselves as we are—to begin giving ourselves the love that we so easily seek for in the world.
📙📘📗📕📒📔📓📙📘📗📕📒📔